Osoby nieposiadające odpowiedniego wykształcenia nie mogą w Niemczech w pełnym zakresie pracować przy opiece nad osobami starszymi. Bez tytułu zawodowego Altenpflegerin czy Altenpflegehelferin, który uprawnia do wykonywania niektórych czynności o charakterze medycznym, można jednak znaleźć zatrudnienie przy opiece domowej. Rodziny niemieckie, których członkowie wymagają wsparcia w codziennym funkcjonowaniu, a stan ich zdrowia nie wymaga opieki szpitalnej, chętnie zatrudniają właśnie takie opiekunki.

W niemieckim systemie prawnym funkcjonuje pojęcie Pflegestufe, poprzez które określa się stopień ograniczenia samodzielnego funkcjonowania osoby starszej. Przyznaje się je osobom wymagającym opieki, za które uważa się osoby chore lub odznaczające się inwalidztwem fizycznym lub umysłowym, które ogranicza lub może im ograniczyć samodzielność na przynajmniej 6 miesięcy, a choroba ich lub inwalidztwo polega na niedowładzie narządów ruchu, zmysłów lub organów wewnętrznych. Polskim odpowiednikiem jest stopień niepełnosprawności. Pflegestufe I oznacza najniższy stopień uzależnienia od pomocy opiekunki, a Pflegestufe III – najwyższy. Przyznanie Pflegestuffe uprawnia osobę, która je otrzymała do legalnego zatrudnienia opiekunki, która może podejmować codzienne i powtarzalne czynności, jakich podopieczny nie może wykonywać ze względu na wyżej wspomniane czynniki. Są to między innymi:

  • w zakresie pielęgnacji ciała: higiena osobista, mycie, czesanie, kosmetyka skóry, pomoc przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych, higiena jamy ustnej
  • w zakresie odżywiania: przygotowywanie i przyjmowanie posiłków
  • w zakresie poruszania się: wstawanie, siadanie, przemieszczanie się w domu i poza nim
  • w zakresie prowadzenia gospodarstwa domowego: zakupy, sprzątanie, zmiana pościeli i odzieży

Praktyka jednak wskazuje, iż czynności wykonywane przez opiekunki mają znacznie szerszy zakres. Często pojawiają się kontrowersje co do tego, czy dana czynność należy jeszcze do obowiązków. Każda osoba starsza i każdy dom niemiecki niesie ze sobą inne sytuacje, dlatego, by uniknąć ewentualnych nieporozumień, warto już na wstępie ustalić z członkami co jest, a co nie jest naszym obowiązkiem.