Na sześćdziesiątej ósmej lekcji:
der Regen [dea rejgn] - deszcz die Gummistiefel [di gumisztifel] – kalosze der Regenschirm [dea rejgnszirm] – parasol der Regenmantel [dea rejgnmantel] – płaszcz przeciwdeszczowy die Regenjacke [die rejgnjake] – kurtka przeciwdeszczowa der Regenschauer [dea rejgnszała] - przelotny deszcz der Nebel [dea nejbel] - mgła der Wind [dea wynt]- wiatr die Wolke [di wolke] – chmura der Nieselregen [dea nizelregen] – mżawka der Altweibersommer [dea altwajbazoma] – babie lato der Kastanienbaum [dea kastanienbałm] – kasztanowiec der Kürbis [dea kyrbys] – dynia das Eichhörnchen [das ajśhyrnśn] – wiewiórka die Fledermaus [di fledamałs] – nietoperz der Igel [dea igel] – jeż
das Gewitter zieht auf [das gewyta cit ałf] – nadciąga burza es gießt in Strömen [es gist yn sztrymn] – leje jak z cebra Wetter klärt sich [weta klert ziś] – rozjaśnia się es regnet [es regnet] – pada deszcz es gibt Schneeregen [es gybt szne-rejgn] – pada deszcz ze śniegiem es tröpfelt [es trypfelt] – kropi es hagelet [es hagelt] – pada grad es blitzt [es blict] – błyska się es donnert [es donert] – grzmi es ist warm [es yst warm] – jest ciepło es ist kalt [es yst kalt] – jest zimno es ist sonnig [es yst zonyś] – jest słonecznie es ist neblig [es yst neblyś] – jest mgliście es ist nass [es yst nas] – jest mokro es ist feucht [es yst fojśt] – jest wilgotno die Tage werden kürzer [di tage werdn kyrca] - dni stają się krótsze
Niektóre przyimki w języku niemieckim wymagają, aby stojący po nich rzeczownik miał formę w Dativie (trzecim przypadku, celowniku) lub w Akkusativie (czwartym przypadku, bierniku), w zależności od pytania, które stawiamy przy danym przyimku. Dotyczy to wymienionych poniżej przyimków:
Istnieje prosta zasada określająca to, jakiego przypadka należy użyć po wymienionych wyżej przyimkach. Jeśli czasownik, po którym znajduje się przyimek, wyraża ruch, czyli odpowiada na pytanie Dokąd? (Wohin?) jadę/idę itp., należy zastosować Akkusativ.
Jeśli czasownik ten nie wyraża ruchu, czyli odpowiada na pytanie Gdzie? (Wo?) (coś się znajduje/stoi/leży), należy zastosować Dativ. Ilustrują to poniższe przykłady:
Ich stelle die Tasse (wohin? Dokąd?) auf den Tisch. – Stawiam filiżankę na stole. (Akkusativ, stawiać – ruch). Die Tasse steht (wo? Gdzie?) auf dem Tisch. – Filiżanka stoi na stole. (Dativ, stać – brak ruchu)
Dla przypomnienia poniżej zamieszczono tabelę odmiany rzeczowników przez przypadki.
Der Herbst sieht in Deutschland und in Polen ähnlich aus. So wie in Polen ist auch in Deutschland das Wetter im Herbst unterschiedlich. Manchmal ist es sehr warm und sonnig, das nennen wir Altweibersommer, und manchmal sehr kalt und regnerisch. Die Kinder sammeln Kastanien, die sie später zum Basteln benutzen. Die Igel und die Eichhörnchen machen Vorräte für den Winter. Die Deutschen essen gerne Kürbis, die man vor allem mit dem amerikanischen Fest Halloween assoziiert.
Jesień wygląda w Niemczech i Polsce bardzo podobnie. Tak jak w Polsce również i w Niemczech jesienna pogoda jest zmienna. Czasem jest ciepło i słonecznie, mówimy wtedy o babim lecie. Czasem jednak jest zimno i deszczowo. Dzieci zbierają kasztany, które używają później do prac plastycznych. Jeże i wiewiórki zbierają zapasy na zimę. Niemcy chętnie jedzą dynię, która kojarzy się przede wszystkim z amerykańskim świętem Halloween.
