Na sto ósmej lekcji:
reisen [rajzen] – podróżować um|steigen [umsztajgen] – przesiadać się ab|fahren [apfaren] – odjeżdżać an|kommen [ankomen] – przyjeżdżać, przybywać zurück|kommen [curykkomen] – wracać (sich) vor|bereiten [(zyś) foaberajten] – przygotowywać (się) buchen [buhen] – rezerwować erledigen [ealedigen] – załatwiać packen [paken] – pakować ein|packen [ajnpaken] – zapakować aus|packen [ałspaken] – wypakować sich aus|ruhen [zyś ałsrułen] – wypoczywać
der Reiseführer [rajzefyra] – przewodnik das Gepäck [gepek] – bagaż die Fahrkarte [farkarte] – bilet die Abfahrt [apfart] – odjazd die Ankunft [ankunft] – przyjazd die Rückfahrt [rykfart] – droga powrotna die Verbindung [feabyndunk] – połączenie der Bahnsteig [bansztajk] – peron das Gleis [glajs] – tor der Direktzug [direktcuk] – pociąg bezpośredni die Ermäßigung [eamesigunk] – zniżka die Unterkunft [untakunft] – nocleg, zakwaterowanie kostenfreie Stornierung [kostenfraje sztornirunk] – darmowe odwołanie rezerwacji
im Urlaub sein [ym urlałp zajn] – być na urlopie ins Grüne fahren [yns gryne faren] – jechać na łono natury an die See [an di ze] – nad morze ans Meer [ans mea] – nad morze ins Gebirge [yns gebirge] – w góry an den See [an dejn ze] – nad jezioro ins Ausland [yns ałslant] – za granicę Geld in der Wechselstube wechseln [gelt yn dea wekselsztube wekseln] – wymieniać pieniądze w kantorze ein Zimmer mit Verpflegung [ajn cima myt feapflejgunk] – pokój z wyżywieniem einen Ausflug im Internet buchen [ajnen ałsfluk ym ynternet buhn] – zarezerwować wycieczkę w internecie einen Ausflug im Reisebüro kaufen [ajnen ałsfluk ym rajzebyro kałfen] – kupić wycieczkę w biurze podróży wichtige Sachen immer dabei haben [wiśtyge zahen yma dabaj habn] – mieć ważne rzeczy zawsze przy sobie den Reisepass nicht vergessen [dejn rajzepas nyśt feagesen] – nie zapomnieć paszportu Anmeldung von [anmeldunk fon] – zameldowanie od Abmeldung bis [apmeldunk bys] – wymeldowanie do am Schalter [am szalta] – przy okienku hin und zurück [hin unt curyk] – w tą i z powrotem bar zahlen [bar calen] – płacić gotówką einfache Fahrt [ajnfahe fart] – podróż w jedną stronę die Geheimzahl eingeben [gehajmcal ajngejben] – wprowadzić PIN
Zdania względne opowiadają na pytania jaki? który? i wprowadzają dodatkową informację na temat rzeczownika. Czasownik w zdaniu względnym stoi zawsze na ostatnim miejscu. Na początku zdania względnego stoi zaimek względny (który, która, którzy itd. wg odmiany), którego odmianę przez przypadki przedstawia poniższa tabela.
Zaimek względny odmienia się jak rodzajnik określony, tzn. ma taką samą formę. Wyjątkiem jest celownik liczby mnogiej oraz wszystkie rodzaje w dopełniaczu. Przypadek zaimka względnego zależy od czasownika.
Das ist der Mann, den ich gestern getroffen habe. – To mężczyzna, którego spotkałem wczoraj.
Czasem na początku zdania względnego przed zaimkiem względnym stoi przyimek. Wynika to z użycia konkretnego czasownika, który wymaga użycia przyimka: warten auf +Akk – czekać na
Das ist mein Bekannter, auf den ich warte. – To jest mój znajomy, na którego czekam.